به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، در این نشست که شنبه ۶ آبان ۱۴۰۲ با حضور «مسعود نجابتی» و «علی حیاتی» از فعالان و اساتید حوزه طراحی و گرافیک، «محمدمهدی خالقی» کارگردان و مستندساز و «سیدمحمدجواد میری» از فعالان فرهنگی و اجتماعی برگزار شد، حاضران ضمن بیان نکاتی در ارتباط با نقش و وظیفه هنرمند در واکنش سریع به وقایع و اتفاقات پیرامونی، به آسیب شناسی این وضوع پرداختند.
لزوم برخورد واقع گرایانه با موضوع
در ابتدای این نشست «مسعود نجابتی» با اشاره به لزوم توجه دقیق به مخاطب و اهمیت موضوع مخاطب‌شناسی در مواجهه با یک واقعه گفت: ضمن شناخت دقیق از مخاطب، باید بدانیم که چه محتوایی را برای چه مخاطبی و چگونه ارائه می‌کنیم. نکته حائز اهمیت این است که واکنش‌هایی که بروز می‌دهیم، واقع گرایانه و مبتنی بر یک شناخت دقیق باشد.
وی با تقسیم‌بندی حوزه گرافیک به گرافیک خبری و گرافیک هنری و نمادسازی خاطرنشان کرد: باید بدانیم در چه زمانی لازم است از هر یک از این عرصه‌ها بهره گیری کنیم.
نجابتی در بخش دیگری از سخنان خود به میزان باورپذیری مخاطب در برخورد با یک اتفاق اشاره کرد و گفت: از سوی دیگر نباید از یاد ببریم که صرفا به روش‌های مرسوم اکتفا نکنیم. برای اقناع افکار عمومی، نیاز به کار هنری داریم که این موضوع در سایه شناخت درست مسائل و واکنش درست نسبت به آن به دست می‌آید. واکنش سریع یعنی «مسئله را خوب دیدن» و این موضوع نیازمند رصد دقیق و تحلیل مبتنی بر واقعیت است. البته باید برای تولید آثار هنری که بار معنایی بیشتری دارد، وقت بیشتری بگذاریم.
نجابتی ضمن اشاره به تولید یک اثر هنری با دو روش فردی و گروهی اضافه کرد: اگر فرد شناخت دقیق یا فرصت کافی برای شناخت دقیق از یک موضوع نداشته باشد، بهتر است که با کمک تجربیات دیگران و به صورت گروهی کار را انجام دهد و در این زمینه، وجود یک اتاق فکر و تقسیم وظایف، اهمیت دارد.
وی در ادامه گفت: باید توجه داشته باشیم که خیلی از واکنش‌های سریع لحظه‌ای هستند و برای بعد از آن مناسب نیستند. باید حواسمان باشد طرف مقابل ما چه چیزی را هدف گرفته و ما چه پاسخی باید بدهیم و پاسخی که باید بدهیم، در خور آن کنش باشد. اما اگر قرار باشد کار به جای واکنش، یک اقدام کنش‌گرانه باشد، موضوع از این فراتر می‌رود.
نجابتی در بخش پایانی سخنان خود تاکید کرد: این که بدانیم برای چه مخاطبی کار می‌کنیم، بسیاری از مشکلات را برطرف می‌کند.
ضرورت پیداکردن استراتژی ورود به مساله
در ادامه این نشست «علی حیاتی» با اشاره به اینکه مهم‌ترین وظیفه در قبال یک واقعه که بر حسب توانایی و استعداد هم متفاوت است، پیدا کردن استراتژی ورود به موضوع و اطلاع از ادبیات نظری است، افزود: باید توجه داشته باشیم که کار بدون کسب اطلاعات دقیق از موضوع، ممکن است به یک عملیات بدون شناسایی منجر شود و خسارت به دنبال داشته باشد.
حیاتی با تاکید بر پرهیز از متهم کردن دیگران در ارتباط با واکنش نشان دادن یا واکنش نشان ندادن به یک موضوع افزود: باید توجه داشته باشیم که واکنش‌های غلط، تاثیر عکس می‌گذارد. متاسفانه در این بخش، هم کمبود نیرو داریم و هم درست گوش نمی‌کنیم. از سوی دیگر، برخی افراد بدون تخصص و مدعیان تحلیل هم پیدا می‌شوند که تحلیل غلط ارائه می‌کنند و باید نسبت به آن‌ها توجه داشته باشیم.
این استاد گرافیک صحبت‌هایش را اینطور ادامه داد: باید انتخاب کنیم چه چیزی می‌خواهیم بگوییم و انتخاب کنیم به چه کسی باید بگوییم. اگر عنصر واکنش سریع خوبی باشیم، این شناخت توسط خود ما یا هم تیمی‌های ما صورت می‌گیرد و بعد از آن وارد مرحله اجرا می‌شویم.
حیاتی با اشاره به ضرورت تولید شعار مبتنی بر زبان‌های بومی برای مخاطبان خاطرنشان کرد: متاسفانه در شعارها بعضاً نگاه بین‌المللی نداریم و حضور مترجمان با زبان‌های بومی اهمیت فراوانی دارد.
وی بخش پایانی سخنان خود را به معضل «انتشار» اختصاص داد و گفت: متاسفانه در این زمینه باید کارهای جدی‌تری صورت بگیرد تا بتوانیم نقاط ضعف را برطرف کنیم.
لزوم توجه به روش‌های مختلف در توزیع محتوا
«محمدمهدی خالقی» دیگر کارشناس نشست بود که تلاش کرد با استفاده از تخصص خود در زمینه تولیدات تصویری به موضوع بپردازد و گفت: تشخیص «چگونه گفتن» اهمیت بسزایی دارد که بهترین راه در این زمینه نیز مطالعه و تامل در موضوع است. در موضوع «چه باید کرد» نیز باید گفت باید عناوینی از جمله «تولید»، «باز تولید» و «توزیع» مورد توجه باشد.
این مستندساز اضافه کرد: در بخش توزیع می‌توان از ظرفیت‌هایی مانند رسانه‌های رسمی، نمایشگاه‌های بین‌المللی، نمایش‌های خیابانی و تبلیغ سینه به سینه بهره برد. البته نباید از یاد ببریم که هنوز در زمینه توزیع محتوا در شبکه‌های مجازی، مشکلات زیادی داریم.
در ادامه این نشست، کارشناسان به پرسش‌ها و نکات مطرح شده از سوی حاضران پاسخ دادند. موضوعاتی از قبیل توجه به بازخورد، رصد دقیق و پرهیز از شتابزدگی و لزوم وجود یک فرماندهی مطلع و آگاه در زمینه ایجاد هماهنگی بین افراد و گروه‌ها، از جمله مواردی بود که در این بخش مطرح شد.
نظر شما